توجّه به نماز فرزندان و ذرّیه

قرآن، دعاهاى بسیارى را از حضرت ابراهیم نقل نموده است. امّا تنها در دو مورد، آن حضرت براى  نسل و ذرّیه اش دعا نموده است، یکى رهبرى امّت و دیگرى اقامه نماز،که مى فرماید

«ربّ اجعلنى مقیم الصلوة و من ذریّتی»( ابراهیم، ٤٠)

پروردگارا! من و ذریّه ام را از به پا دارندگان نماز قرار ده.

جالب این است که حضرت تنها به دعا قناعت نکرد و براى رسیدن به این آرزو قیام و هجرت کرد،  آوارگى هائى را به جان خرید تا نماز را به پا داشت.

نماز اوّل وقت وسط جنگ

ابن عباس مى دید که حضرت على علیه السلام گاهى در وسط جنگ به آسمان نگاه مى کند.

جلو آمد و پرسید: چرا به آسمان نگاه مى کنید؟

حضرت فرمود: براى اینکه نماز اوّل وقت از دستم نرود.

گفت: الآن شما در حال جنگ هستید. حضرت فرمود:

از نماز اوّل وقت نباید غفلت شود، حتّى در میدان جنگ. (سفینةالبحار، ج ٢، ص ٤)

ترک جلسه به خاطر نماز

یکى از ادیانى که نامشان در قرآن آمد »صابئین« هستند که به حضرت یحی ى گرایش دارند وبراى ستارگان تأثیرى قائلند. نماز و مراسم ویژه اى دارند و هنوز در خوزستان گروهى از آنان هستند.این فرقه، رهبرى دانشمند ولى مغرور داشتند که بارها با امام رضاعلیه السلام گفتگو کرد، ولى زیربار نمى رفت.در یکى از جلسات، امام رضا علیه السلام استدلالى آرد آه او تسلیم شد و گفت: اکنون روح من نرم شده حاضرم مکتب تو را بپذیرم، ناگهان صداى اذان بلند شد، امام رضاعلیه السلام جلسه را ترک کرد، مردم گفتند: فرصت حساسى است، چنین فرصتى پیش نمى آید، امام فرمود: اوّل نماز! او که این تعهّد را از امام دید، علاقه اش بیشتر شد. بعد از نماز گفتگویش را تکمیل آرد و ایمان آورد.) بحار، ج ٤٩ ، ص ١٧٥)

داستان کارگران مسلمانی که اول وقت نماز خواندند و موفق شدند