هر شبانه روز هزار رکعت

شخصی از امام زین العابدین (ع) پرسید :چرا پدر تو امام حسین (ع) فرزندان اندک داشت؟  امام سجاد (ع) فرمود: همین قدر که داشت، تعجب آور بود ، زیرا پدرم در هر شبانه روزی هزار رکعت نماز می گزارد ، و در شب عاشورا حسین (ع) و یارانش تا صبح مناجات و ناله می کردند و زمزمه ی ناله ی آنها همچون آوای با زنبور عسل ، شنیده می شد، جمعی در رکوع و جمعی در سجده ، و گروهی ایستاده و بعضی نشسته مشغول عبادت بودند .
در آن شب سی و دو نفر از سپاه عمر سعد که گذارشان به خیمه های حسین (ع) افتاد ، به آن حضرت پیوستند.
از مناجات امام حسین (ع) در لحظات آخر عمر است:«صَبرً عَلی قَضائِکَ یا ربّ ، لا اله سِواک یا قیاَثَ المُستَغیثینَ؛ بر تقدیر تو صبر می کنم پروردگار من ! معبودی جز تو نیست ای پناه پناه آورندگان!». 

منبع : کتاب داستان ها و حکایت های نماز چهارده معصوم(ع)