در روایت های پیشوایان دین تاکید بسیاری بر انجام دادن نافله ها شده است؛زیرا آنها کاستی ونقصان باطنی نماز های واجب روزانه را جبران می کنند.
اثر کلی نوغل قرب به خدا و توجه و تذکر بیشتر و طبعاً پاکیو دوری از گناه و غفلت است. در حدیث قدسی معروفی به نام «قرب النوافل» آمده که خداوند فرمود :« بنده با نوافل به من نزدیک میشود تا جایی که من چشم او می شوم که با او می بیند و گوش او می شوم که با او می شنود؛ یعنی ، چشم و گوش دست الهی پیدا می کند».
در خصوص نماز ش آیات و روایات آثار زادی را ذکر کرده اند؛مثلاً:« مقام محمود و پسندیده در دنیا و آخرت اثر نماز شب شمرده شده ، همچنین نوافل موجب جبران نقص در فرائض و می گردد».